De outdoor classroom

Afgelopen donderdag was het … 

Dat bestaat echt! Het is een wereldwijde campagne om outdoor education te promoten. Maar als je er niet van gehoord had, hoef je je niet te schamen. Zelfs mijn docenten wisten niet van het bestaan... Het is wel een mooie gelegenheid om weer eens wat te vertellen over mijn outdoor classroom!

We hebben zoveel verschillende dingen gedaan, en allemaal even fantastisch, dat ik onmogelijk alles kan vertellen. Maar je kent me, ik doe toch een poging...

We hebben een ‘organisationstävling’ gedaan, wat ik het best kan omschrijven als een speurtocht aan de hand van een heleboel verschillende opdrachten. Sommige vragen waren te beantwoorden met internet en voor sommige opdrachten moesten we op zoek in de omgeving van de universiteit. Dat was uiteraard het leukste deel. Mijn favoriete opdracht was het fotograferen en determineren van drie verschillende soorten vogels. Dat was een leuke uitdaging, zowel het fotograferen als het determineren. Deze was niet zo moeilijk…

We hebben ook het Tinnerö eiklandschap bezocht. We gingen op de fiets. Voor mij was dat niet zo spannend, maar niet iedereen heeft zoveel fietservaring als een Hollander en dan gingen we ook nog off-road… Snel ging het niet, maar we kwamen gelukkig zonder kleerscheuren aan. Zoals jullie waarschijnlijk wel hadden verwacht, is dit een landschap met eiken, hele oude, dikke eiken. Omdat dit een beschermd natuurgebied is en een militaire basis was, hebben de eiken de gelegenheid gehad om eeuwenlang te groeien. Ze waren inderdaad indrukwekkend, maar er was meer!

We stopten bij een boerderij met een oude schuur. We mochten de schuur bekijken, maar toen we met zijn allen binnenstampten, stoorden we een katuil (vergeef me als ik de soort verkeerd heb vertaald). Hij vloog vlak over ons heen en we waren heel enthousiast. Helaas was dat voor de uil misschien een beetje teveel en hij vloog tegen een raam en viel op de grond. Daar bleef hij versuft zitten. Het arme beestje… We hadden natuurlijk allemaal medelijden met hem, dus we hebben hem rust en ruimte gegeven. Maar ik weet niet hoe het met hem afgelopen is (sorry, anticlimax).

In Tinnerö hebben we ook appels geraapt, geproefd en er activiteiten mee gedaan. Het allermooist vond ik echter de graven uit de IJzertijd en het Vikinggraf. De docent wees bovendien een plek aan waar resten van een Romeins voetpad liggen. (Ik wist niet dat de Romeinen zo ver waren gekomen!) De anderen hadden echter trek en waren niet meer te porren voor een kijkje, dus heb ik het voetpad niet kunnen zien, terwijl we zo dichtbij waren! Voel je de frustratie? Gelukkig kan ik op de fiets naar Tinnerö en ga ik zeker nog een keer zoeken!

Een week later bezochten we Trädgårdsföreningen (probeer dat voor de grap eens in één keer uit te spreken, haha), een park op loopafstand van mijn huis. Daar hebben we les gehad van een docent van het Natuurcentrum, over natuur en techniek in de outdoor classroom. En kijk eens wat een warm welkom we kregen!

Een dag later (we hadden maar liefst vier outdoor-dagen in twee weken, ik was zo blij!) waren we opnieuw in het park en deden we hele leuke activiteiten, zoals een evolutiedans en springend tellen in allerlei talen. Bovendien hebben we een fossiel gezien van een octopus en sindsdien zie ik overal fossielen. Ik dacht dat ik mezelf voor de gek hield, maar de docent heeft bevestigd dat de kalkstenen hier ècht vol zitten met fossielen!

Inmiddels heb ik ook mijn eerste diploma gehaald! Ik heb nu een diploma voor verdwalen in het bos, in een uitgestrekt Zweeds bos. We hebben namelijk geleerd wat we dan moeten doen (niet hoe dat moet) en ook wat we moeten doen als we een kind uit de groep kwijtraken. Op dezelfde dag hebben we leren reanimeren, wat een beetje een angstaanjagende combinatie is. Om jullie gerust te stellen: het reanimeren was bedoeld voor volwassenen en stond helemaal los van het kwijtraken van een kind.

Een poosje geleden kon ik vertellen dat ik wist hoe ik vuur moest maken en nu kan ik vertellen dat ik ook echt zelf vuur heb gemaakt, twee keer maar liefst! Vuur is inmiddels erg welkom na een ochtend in de frisse Zweedse buitenlucht. De outdoor classroom begon de afgelopen week namelijk terwijl het maar 5 graden was! Bovendien kun je heel lekkere gerechten maken als je vuur hebt. Vergelijk deze foto’s eens met je lunchtrommel…

De meest gekke activiteit van de laatste tijd was ‘de big’. We kropen op handen en voeten als wilde zwijntjes door het bos en wroetten in de grond (dat mocht gelukkig wel met de handen, in plaats van onze neus). Dit was bedoeld om de aandacht te richten op de verschillende geuren en ik werd verrast door de sterke geur van schimmeldraden (de ondergrondse ‘wortels’ van paddenstoelen) in actie. Het was een heel goede manier om te leren over de samenwerking tussen paddenstoelen en bomen, maar het was het meest idiote wat ik tot nu toe heb gedaan!

Mocht je geïnspireerd zijn geraakt door de outdoor classroom: hij is vlakbij! Kijk maar even door het raam naar buiten en zie daar, je nieuwe leslokaal! En als dat nog een beetje te ver gaat of je geeft geen les, ik blijf ook gewoon schrijven…