Een dag op een Zweedse basisschool

Daar ben ik weer! Inmiddels woon ik bijna anderhalve maand in Mora en ben ik veel meer gewend. Het is nog steeds zoeken naar contacten, maar er doen zich leuke mogelijkheden voor. Ik ben begonnen met dansen hier, in een volwassen beginnersgroep jazzdans. Ik heb al heel wat jaren jazzdans gedanst, dus het is voor mij best makkelijk, maar wel gezellig. Er zitten wat leeftijdsgenoten op les en een paar dames die een stuk ouder zijn dan ik. Het is sowieso fijn om weer te dansen, dat heb ik toch wel gemist vorig jaar!

Een paar weken geleden zijn Eva en ik op pad geweest met de Mora outdoorgroep. Die had een wandeling georganiseerd en wij vonden het hartstikke leuk om wat van de omgeving te zien en natuurlijk meer mensen te leren kennen. We hoopten op leeftijdsgenoten, maar er waren maar vijf personen onder de vijftig jaar. Twee daarvan waren wijzelf, twee waren moeders en één was het zoontje van één van hen. Toch was het een heel gezellige dag en hebben we genoten van de natuur rondom Mora. We liepen door het bos, een paar kilometer zelfs off-road, gewoon dwars door de begroeiing de berg op. De uitzichten onderweg waren geweldig. Onderweg aten volop bessen: bosbessen, vossenbessen (ook wel rode bosbes genoemd) en frambozen. Hier een kleine impressie:

Blauwe en rode bosbessen en wilde frambozen, een natuurlijke fika!

Off-road!

De beloning: het uitzicht! Zo ziet Mora eruit vanaf de Röstberg.

Met collega’s ben ik afgelopen vrijdag naar een hamburgerrestaurant en daarna naar een karaokebar geweest. Ook dat was hartstikke leuk. Het was super om iedereen op een andere manier te spreken en de collega’s wat beter te leren kennen.

Het leek me voor jullie wel leuk om te beschrijven hoe een dag op mijn basisschool eruitziet. Ik begin ’s ochtends om kwart voor acht. De leerlingen komen namelijk al om acht uur en de lessen beginnen om tien over acht! Gelukkig woon ik dichtbij en hoef ik pas om half acht de deur uit te gaan.

Als ik op school ben, check ik of het dagschema klopt en of alle materialen klaarliggen. Ook haal ik een banaan en een appel uit de keuken. Ik schrijf een welkom op het whiteboard voor mijn leerling en wacht vervolgens op het sms’je van zijn moeder dat hij in de taxi zit. Ik haal hem op bij de bushalte naast de school en dan lopen we samen naar het klaslokaal. Mijn leerling, ik noem hem hier maar Sven, begint wat later dan de rest zodat hij niet in de drukte aankomt.

We beginnen de dag samen door te lezen wat er op het bord staat en kijken naar het dagschema. Daarna gaan we naar het speellokaal, waar we allerlei avonturen beleven. Sven heeft een enorme fantasie en we spelen zijn verhalen uit. Als we terugkomen in het klaslokaal eet Sven een banaan of een appel terwijl ik hem voorlees. Daarna maakt hij zelfstandig een werkblad en doen we een moeilijker werkblad samen. Dan is het tijd om even te ontspannen met de iPad en toneelspel in het klaslokaal, wat vaak volgt uit de spellen die hij speelt op de iPad. In dat toneelspel probeer ik dan zoveel mogelijk lezen, schrijven en rekenen te verwerken. Ik kijk welke mogelijkheden zich in het spel voordoen en probeer zo creatief mogelijk leerdoelen in zijn spel te ‘smokkelen’. Dat is best een uitdaging!

Om half elf is het tijd voor lunch. Ik weet het, het is idioot vroeg en het is bovendien een warme lunch! Ik haal eten voor Sven en mij in de keuken en we eten samen in zijn klaslokaal. Om half elf ’s ochtends zitten wij dus aan onze pasta of aardappelen! Je begrijpt wel dat ik nu licht ontbijt, haha.

Na de lunch staat er een vak op het programma, zoals lezen, muziek, techniek, bakken (mijn favoriet!), tekenen of samenspel met klasgenoten. Het is echter altijd afwachten of Sven hieraan toe is en hoe lang hij geconcentreerd blijft. Ik pas me aan zijn gesteldheid aan (dat kan ook niet anders) en word dus steeds flexibeler.

Ik probeer ook altijd naar buiten te gaan. Daar kan Sven ontspannen en samenspelen met anderen. Dat is nog best lastig, omdat hij vaak niet begrijpt dat anderen andere wensen kunnen hebben. Ik help hem dus communiceren met anderen.

Sven en ik eindigen de dag vaak met toneelspel. We beleven een nieuw avontuur en spelen dat uit. Ik heb nog nooit zoveel toneel gespeeld als de afgelopen weken, maar dat is de manier waarop Sven leert en dus de manier waarop ik nu les moet geven. Om half één komt de taxi en gaat Sven weer naar huis. Dat lijkt kort, maar voor hem is dat een flinke werkdag. En voor mij betekent het dat ik eindelijk even een pauze kan nemen, want ik kan Sven niet alleen laten als hij op school is, zelfs niet voor een toiletbezoek! Ook de andere leerlingen gaan trouwens vroeg naar huis. Klas twee is om tien voor half twee vrij en op vrijdagen al om tien over half één.  

Als Sven naar huis is, heb ik tijd om de dag voor morgen voor te bereiden: het dagschema in orde maken, werkbladen klaarleggen en nieuwe werkbladen maken. Op maandag en dinsdag help ik bovendien een half uur in klas 2. ’s Middags is er ook gelegenheid voor overleg of vergaderingen. Op dinsdagmiddag heb ik een vergadering met de onderbouw en op woensdagmiddag met het hele team. Die vergaderingen duren anderhalf uur, dus dat is al drie uur per week vergaderen! De afgelopen en komende twee weken zijn er bovendien gesprekken met leerlingen en ouders. In Nederland duren die tien minuten, maar hier krijgt elke leerling een half uur! Je kunt je wel voorstellen dat daar veel tijd in gaat zitten! Er wordt trouwens niet meer besproken dan in Nederland. In mijn optiek kunnen die gesprekken dus ook prima in vijftien minuten, maar dit is Zweden en alles gaat hier gewoon wat langzamer/meer relaxt. En zelfs met een half uur kunnen de gesprekken nog uitlopen…

Het maken van nieuwe werkbladen doe ik trouwens niet in mijn lokaal. De school heeft, naast een koffiekamer, een arbeidslokaal waar elke leerkracht zijn eigen bureau heeft! Bovendien zijn er een gymlokaal en een speelzaal, een eetzaal, een schilderlokaal, een keuken voor de koks, een keuken voor leerlingen, een lokaal voor handwerken, zoals naaien en breien, en een lokaal voor houtbewerking. Daarnaast zijn er lokalen voor de preschool en de buitenschoolse opvang. De school is dus behoorlijk groot en alles zit op de begane grond! Ook het schoolplein is ruim en heeft veel verschillende speelhoeken. In Zweden hebben die ruimte, hé!

Ik vind het geweldig om te zien dat Sven geniet van ons toneelspel, dat hij begint te lezen en te schrijven en dat hij op zoek is naar vrienden. Die kleine momenten waarop hij een stap zet en zich ontwikkelt, maken mijn dag goed. Tegelijkertijd vind ik het heel intensief om alle dagen op deze manier te werken. Bovendien kan Sven heel impulsief zijn en dus voor flinke verrassingen zorgen. Dat maakt het soms even lastig. Wel is het fijn om van anderen te horen dat ik het goed doe met Sven. Veel collega’s geven complimenten en spreken hun bewondering uit. Dat doet mij natuurlijk goed!