Zomer

13 mei 2018 - Mora, Zweden

En ineens was het zomer in Mora! We lijken de lente haast te hebben overgeslagen, zo snel ging het van de ‘vårvinter’ (zie Het vijfde seizoen) naar zon en vrij hoge temperaturen. Vorige week maandag waren de bomen nog kaal, maar in een paar dagen explodeerden ze vol blad en nu zijn ze vol en groen. De afgelopen week heb ik ook voor het eerst in t-shirt of zelfs in een hemdje buiten kunnen zitten in het zonnetje. Wat heerlijk was dat! En na drie dagen werken was het Hemelvaart en had ik zelfs ruim de tijd om van dat heerlijke weer te genieten. Helaas waren vrijdag en zaterdag regenachtig en bewolkt, maar momenteel zit ik weer op de overloop voor mijn voordeur met mijn laptop op schoot en mijn gezicht in de zon. Eva en ik hebben ook het balkon gebruikt, maar aangezien dat op het noordoosten ligt, staat het alleen ’s ochtends om kwart over vijf in de zon. En op dat moment lig ik toch liever in bed…

Met Hemelvaart zijn Kirsten en ik op de fiets gestapt, zoals echte Hollanders doen. Het mocht geen dauwtrappen heten, daarvoor moet je hier nu echt vreselijk vroeg opstaan, maar het was een fantastische tocht. We hebben een stukje geklommen en hadden een geweldig uitzicht over het meer. We fietsten door allerlei kleine dorpjes met schattige huisjes die er in de zon ook ongelooflijk mooi uitzagen. Op het eiland Sollerön picknickten we in een openluchtmuseum, dat uiteraard gesloten was op Hemelvaartsdag, en we bekeken de Vikinggraven die daar ontdekt waren. Blijkbaar ligt het grootste Vikinggrafveld van de provincie Dalarna zo ongeveer naast de deur!

Fietstocht Sollerön  Fietstocht Sollerön  Fietstocht Sollerön

Twee weken geleden, toen het nog duidelijk vårvinter was, waren mijn ouders, Florine en haar vriendin Jitske op bezoek in Mora. Het was nog even regelen voor ze allemaal konden komen, want Eva en ik hadden niet zomaar vier logeerbedden over. We hadden zelfs niet eens zes stoelen! Gelukkig bleek er een bed-and-breakfast om de hoek te zijn en konden we twee stoelen lenen van Kirsten. Mijn ouders sliepen in het bed-and-breakfast, Florine en Jitske op mijn kamer en ik verhuisde naar Eva’s slaapkamer. Nu dacht ik dat ik het allemaal goed voor elkaar had: iedereen kon slapen en zitten, ik had een programma bedacht voor alle dagen en ik had boodschappen gedaan voor een aantal dagen. Toen ik was begonnen met koken, ontdekte ik echter dat ik niet voldoende pannen had, of niet voldoende grote pannen… Tja, ik heb nog niet het materiaal om voor zo’n groot gezin te koken, natuurlijk! Gelukkig hebben we het met creativiteit opgelost. Wist je dat aardappelen voor vijf personen precies in een steelpan passen? En dat je sausjes ook best in een braadpan kan koken?

Mijn ouders kwamen op vrijdagavond. Die avond hebben we vooral gekletst en het appartement bekeken. Op zaterdag was het vervolgens tijd voor een rondje centrum. We liepen door de winkelstraat en kwamen uit bij het Zornmuseum. Anders Zorn was een bekende kunstenaar uit Mora. In de vorige eeuw maakte hij verschillende reizen en werd beroemd met zijn schilderijen en beeldhouwwerk. Hij woonde in Mora en was actief voor de gemeenschap. Ik heb mijn bezoek natuurlijk eerst kennis laten maken met een echte Zweedse fika voor we het museum zelf bezochten. Beide vielen in de smaak!

Zornmuseum

Het huis van Zorn en één van zijn beelden.

Op zondag was het tijd voor een excursie. We gingen al vroeg op pad naar Falun om daar de mijnen te bezoeken. We begonnen in het museum over de mijnbouw in Falun: over het ontdekken van de mijn door de geit Kåre (althans, zo gaat het verhaal) en de ontwikkelingen gedurende verschillende eeuwen. Daarna kregen we een rondleiding door de mijnen, waar we hoorden en zagen hoe kopererts wordt gewonnen en wat daar allemaal bij kwam kijken. Dat was erg interessant. Er was echter nog veel meer te zien. Er waren verschillende originele gebouwen die je van binnen mocht bekijken, zoals de schacht, de waterpomp met zijn enorme rad en het rad dat de emmers erts omhoog trok en de mijnwerkers liet zakken. We konden om de hele mijn heenlopen en aangezien het lekker weer was, was dat een fijn uitstapje. Er waren ook allerlei winkeltjes, maar die waren dicht, want wat kun je anders verwachten op een zondag in Zweden? Ik was al een keer met Irene en Niels in deze mijn geweest, maar de tweede keer was nog net zo interessant als de eerste. En mijn ouders, Florine en Jitske waren laaiend enthousiast.

Falugruva  Falugruva  Falugruva

Falugruva  Falugruva

Falun ligt op een kleine anderhalf uur rijden van Mora. Dat klinkt misschien wat ver, maar het is één van de twee dichtstbijzijnde grotere steden. In de auto hebben we ons prima vermaakt met het nationale tijdverdrijf hier: elanden spotten. En het is ons gelukt om er maar liefst twee te zien! Het begon met twee kraanvogels in een weiland. Die zie je in Nederland natuurlijk niet vaak, dus dat was al een veelbelovend begin. Mijn moeder behaalde echter de hoofdprijs. Zij zag als eerste een prachtige eland die maar een paar meter van de weg in de berm stond. De ferme bewoordingen waarmee ze uiting gaf aan haar enthousiasme amuseerden de rest haast nog meer dan de eland zelf, haha. Even later spotte Jitske eland nummer twee, maar helaas stond die zo ver in het bos dat hij voor de rest al uit het zicht verdwenen was toen ze keken.  

Op maandag vertrok Jitske naar een vriendin in Stockholm en waren we met het gezin alleen. We hebben Nusnäs bezocht, waar de typische Zweedse Dalapaardjes met de hand worden gemaakt. We hebben een kijkje genomen in de fabriek, waar we het zagen, snijden en schilderen konden zien. Het was fascinerend om toe te kijken hoe iemand de decoratie op zo’n paardje aanbrengt met een zeer vaste hand en een behoorlijk tempo. Ook in het winkeltje hebben we veel plezier gehad met het uitzoeken van souvenirs.

’s Middags was het tijd voor de dames om de winkels in het centrum van binnen te bekijken en we hebben lekker geshopt. Het viel mijn moeder en Florine enorm mee hoeveel winkels er waren. Door mijn verhalen waren ze op het ergste voorbereid, maar dat was dus niet nodig.

’s Avonds was het tijd voor een Valborgsvuur. Dat werd aangestoken op een veldje vlakbij. Een collega hielp mee met de fika, dus daar hebben we een kijkje (en hapje) genomen. Het vuur viel wat tegen. Met het beeld van een doorsnee Nederlandse paasbult voor ogen, was dit maar een zielig hoopje. In een uurtje hebben we het aangestoken zien worden, zien oplaaien en ook weer zien uitdoven. Maar het was toch leuk om dat mee te maken!

Valborgsvuur  Valborgsvuur  Valborgsvuur

Valborgsvuur  Valborgsvuur

Op dinsdag regende het en was het een stuk kouder dan de dagen ervoor. Een autoritje leek daarom een goede keuze. Ik koos een route rondom het Orsameer, met veel dorpjes met Zweedse houten huisjes en een stukje wilde natuur. We stopten halverwege voor een fika in het meest typische dorp dat ik hier in de omgeving heb gezien. Alle huisjes zijn gemaakt van dikke boomstammen, zwart geverfd en met rode en blauwe kozijnen. De huisjes liggen tegen een heuvel en geven je het gevoel dat je minstens honderd jaar terugstapt in de tijd. In Fryksås, zoals het dorpje heet, was het hotel open voor fika. Dat was heel bijzonder op 1 mei, want op feestdagen is normaalgesproken alles dicht. De fika die ze daar serveerden was bijzonder goed: dikke wafels met ijs, zelfgemaakte jam en slagroom. De eetzaal bestond bovendien uit verscheidene prachtig versierde kamers die kleine musea op zich waren. Dat was dus een fika om niet snel te vergeten!

Fryksås  Fryksås

Fryksås  Fryksås 

Fryksås  Fryksås  Fryksås  

We hebben diezelfde avond het bezoek afgesloten met een diner in het enige restaurant dat open was. De volgende dag namen we ’s ochtends vroeg afscheid en terwijl mijn ouders naar het vliegveld reden, stapte ik op de fiets om weer aan het werk te gaan. Meivakantie heb ik namelijk niet, hoewel ik niet mag klagen met twee halve weken vanwege Valborg en Hemelvaart en een paasvakantie. Nu duurt het nog vijf weken en dan begint de zomervakantie alweer! Maar met dit lekker weer voelt het alsof de vakantie al is begonnen, gewoon naast het werken!

Vandaag is het Moederdag. Ontbijt op bed brengen is wat lastig op dit moment, maar ik heb een goed alternatief gevonden: skype op bed. Vanmorgen zaten we dus beiden in pyjama voor de laptop/ipad wakker te worden en dat was een groot succes!

Familiefoto

Deze fantastische foto kan ik jullie niet onthouden.

Foto’s

1 Reactie

  1. Buuurvrouw Ada:
    21 mei 2018
    Ben weer helemaal op de hoogte