All I want for Christmas is you!

Zei ik de vorige keer dat het winter was in Mora? Sorry, nú is het pas echt winter geworden! Een paar weken geleden was er sneeuw voorspeld. In een dagje zou er 10-15, plaatselijk misschien wel 20 cm sneeuw vallen. Toen ik echter na een schooldag naar huis wilde fietsen, lag er 40 cm!

  ​

Zelfs hier in Zweden lieten ze zich die dag verrassen door de sneeuw. Het is namelijk ongewoon dat er zo vroeg in het winterseizoen zoveel sneeuw in één dag valt. Daar was Mora nog niet op voorbereid. Het duurde dus een paar dagen voor de wegen weer schoon waren. En schoon betekent hier niet Nederlands sneeuwvrij, maar gewoon begaanbaar: het grootste deel van de sneeuw werd met een sneeuwschuiftractor aan de kant geschoven en de rest werd platgereden en bestrooid met wat zand.

Inmiddels ligt er geen 40 cm meer. Na een week was de sneeuw wat ingezakt en vorige week heeft het een paar uurtjes flink gedooid. Er valt echter ook weer regelmatig nieuwe sneeuw, dus we hebben nog voldoende over om van te genieten:

Mora zelf ziet er nu uit als een sprookje, vooral in het buitengebied. Daar staan echte, ouderwetse houten huizen. Op het dak en in de tuin ligt een flinke laag sneeuw. Voor elk raam staat een lichtje en in de tuin staat een verlichte kerstboom. Als je dan tussen al die huizen fietst, waan je je echt in een sprookjesboek. Ook in het centrum is de kerstversiering inmiddels opgehangen en aangegaan. Ook hier staat of hangt in zo’n beetje elk raam een lichtje en dat geeft een fantastische sfeer.

Al die lichtjes zijn ook wel nodig in deze donkere dagen. De zon komt nu pas na negen uur op en gaat al om kwart voor drie weer onder. In de eerste pauze (om negen uur) is het dus nog behoorlijk donker op het schoolplein! Bovendien heeft het de afgelopen weken veel gesneeuwd of was het bewolkt, waardoor we de zon nauwelijks hebben gezien en het zelfs midden op de dag donker bleef. Iedereen is dan ook moe en toe aan vakantie. Ik merk zelf ook dat ik minder energie heb. Als ik thuiskom na een dag werken ben ik echt moe en doe ik niet zoveel meer. Waar ik eerder nog wel puf had om schoon te maken, administratie te doen of even lekker het centrum in te gaan of naar het meer, zit ik nu het liefst op de bank te lezen, te skypen of tv te kijken.

De afgelopen weken heb ik ook echt heimwee gehad, wat misschien ook wel versterkt werd door het gebrek aan zonlicht. Mora is geweldig, maar Eva en ik missen leeftijdsgenoten en vrienden. Al eerder heb ik geschreven dat het lastig was om nieuwe vriendschappen te sluiten en dat is nog niet veranderd. Dat heeft twee redenen:

1.       Er blijken simpelweg geen vrijgezelle leeftijdsgenoten te zijn in Mora. Dat klinkt onwaarschijnlijk, maar het blijkt toch echt zo te zijn. Iedereen van onze leeftijd hier is getrouwd en heeft kleine kinderen. Of ze zijn alweer gescheiden. Het scheidingspercentage ligt namelijk ongelooflijk hoog hier. Iedereen die jong is en niet getrouwd, is vertrokken uit Mora (volgens een journalist uit Mora). Nou hoeven nieuwe vrienden niet per se vrijgezel te zijn natuurlijk, maar leeftijdsgenoten met jonge kinderen hebben hun aandacht nodig voor de kinderen. Ze zitten niet meer in de levensfase waarin ze ’s avonds naar de kroeg gaan of op een andere moment kunnen afspreken. Dat maakt het lastig om vriendschappen op te bouwen.

2.       De Moranen besteden hun vrije tijd bijna uitsluitend aan hun gezin. Al mijn collega’s gaan na het werk naar huis en ook het weekend is tijd voor de familie. Ze hebben ook allemaal gezinnen natuurlijk (zie punt 1). Maar zelfs de collega’s met oudere of volwassen kinderen denken er gewoon niet aan om buiten school wat af te spreken. De enkele vrijgezelle jonge collega (ik moet toegeven, ik heb er toch één) woont al haar hele leven in Mora en heeft haar eigen vriendengroep, waarmee ze veel optrekt in het weekend. Zelfs toen ik deze ‘situatie’ besprak met mijn collega’s, herkenden ze het beeld, maar niemand leek het een probleem te vinden. Volgens mij is dit typisch Zweeds, het is de cultuur hier. Daar verander je niks aan, helaas…

Hoe leuk ik mijn baan dus ook vind en hoeveel ik geniet van de prachtige omgeving, het kan hier ook behoorlijk eenzaam zijn. Gelukkig hebben Eva en ik elkaar. We zijn ontzettend blij dat we samen wonen en er dus altijd iemand is om wat mee te ondernemen, hoewel we ook onze eigen activiteiten hebben.

Ik kijk heel erg uit naar de kerstvakantie. Hoe heerlijk is het om over een weekje twee weken vrij te zijn en om naar Nederland te komen en eindelijk weer samen te zijn met familie en vrienden! Ik tel al weken af naar 23 december, de dag dat ik in het vliegtuig mag stappen.

Ik wens iedereen alvast fijne feestdagen en een heel gelukkig Nieuwjaar! Misschien tot snel!